–
புதிய பரிமாணங்களை பூமியில்
பதிய வைத்துள்ள ஏசுவின்
புனிதம் பாதை தொடர்வோம்…
–
பசுமைகளே நெஞ்சில் ஆழமாய்
பாயவிட்ட இறைத்தூதர் நபியின்
பாடங்களை கடைப்பிடிப்போம்…
–
பரந்து வளர்ந்த நம்
புண்ணிய பூமியில் வாழ்ந்த
புனிதர்கள் வழி நடப்போம்…
–
போராடிப் பெற்ற நம்
புண்ணிய பாரதப் பயிரை தீப நாள் முதல்
பேணிக்காத்து வளர்ப்போம்!
–
————————–
கருவை வேணு
-பாக்யா
புண்ணிய பாரதப் பயிரை பேணிக்காத்து வளர்ப்போம்!
நவம்பர் 13, 2018 இல் 8:32 பிப (சிறுவர் பாடல்)
தாத்தாவின் கோபம் – அழ.வள்ளியப்பா
நவம்பர் 13, 2018 இல் 7:45 பிப (சிறுவர் பாடல்)
காசிக்குத் தாத்தாவும் சென்று வந்தார் – உடன்
களிப்போடு பிள்ளைகள் சூழ்ந்து கொண்டார்.
ஆசையாக் கூடிப் பேசுகையில் – அங்கே
ஆனந்தன் தாத்தாவைக் கேட்கலுற்றான்.
–
“அத்தையும் காசிக்குச் சென்று வந்தாள் – இனி
அவரைக்காய் தின்பதே இல்லையென்றாள்.
சித்தப்பா காசிக்குச் சென்று வந்தார் – இனி
சிகரெட் பிடிப்பதே இல்லையென்றார்.
–
பாட்டியும் காசிக்குச் சென்று வந்தாள் – இனி
பாகற்காய் தின்பதே இல்லையென்றாள்.
சீட்டாடும் பழக்கத்தை விட்டே னென்றார் – காசி
சென்று திரும்பிய மாமாவுமே.
–
இப்படிக் காசிக்குச் சென்றோரெல்லாம் – அங்கே
ஏதேனும் ஒன்றினை விட்டு வந்தார்.
அப்படி நீயும் விட்டதென்ன? தாத்தா
அவசியம் கூறிட வேண்டு” மென்றான்.
–
“கோபக்காரன் என்றே ஊரிலுள்ளோர் – என்னைக்
கூறிடுவாரன்றோ? ஆதலினால்
கோபத்தைக் காசியில் விட்டு வந்தேன்” – என்றே
கூறினார் மறுமொழி தாத்தாவுமே.
–
கண்ணனும் உடனேயே, “”தாத்தா, தாத்தா நீயும்
காசியில் விட்டதும் என்ன?” என்றான்.
“இந்நேரம் கோபத்தை விட்டதாய்ச் சொன்னேனே…
எங்கே கவனமோ? ” என்றுரைத்தார்.
–
முரளியும், “”தாத்தா நீ விட்டதென்ன?” – என்றே
மீண்டும் ஒரமுறை கேட்டிடவே
திரும்பவும் “”கோபத்தை விட்டே” னென்றே – தாத்தா
செப்பினர் முரளியும் “ஓகோ” என்றான்.
–
அருணனும் கோபுவும் அழகப்பனும் – இன்னும்
அலமுவும் கீதா காவேரியுமே
திரும்பத் திரும்ப இக்கேள்விதனைக் – கேட்கச்
சீறி எழுந்தனர் தாத்தாவுமே!
–
“வேலையற்ற வெட்டிப் பிள்ளைகளா – என்ன
வேடிக்கையா இங்கே காட்டுகின்றீர்?
தோலை உரித்தே எடுத்திடுவேன்” என்று சொல்லியே
கையில் தடி எடுத்தார்!
–
“கோபத்தைக் காசியில் விட்டே னென்றார் – இதோ
குண்டாந்தடியுடன் வந்ததடா!
ஆபத்து! ஆபத்து ” என்றே சொல்லி – உடன்
அனைவரும் ஓட்டம் பிடித்தனரே!
–
———————————–
– அழ. வள்ளியப்பா
சிறுவர் மணி
வான்மழையே! வா மழையே
நவம்பர் 9, 2018 இல் 8:12 முப (சிறுவர் பாடல்)
வான்மழையே! வான்மழையே!
வா மழையே! வா மழையே!
நானுன்னை அழைத்தேனே
நல்லுதவி கேட்டிடவே!
–
உன்வரவு இல்லாம
ஊரெல்லாம் காய்ஞ்சிடுச்சே!
பொன்விளையும் பூமியிலே
புல்கூட முளைக்கலியே!
–
ஆறுகுளம் வறண்டிடுச்சே
அடையாளம் இழந்திடுச்சே!
சோறு தந்த சோழநாடு
சோகத்தில் மூழ்கிடுச்சே!
–
ஏரிகுளம் குட்டையெல்லாம்
எழுப்பிவிட்டோம் மாளிகையை!
மாரிமழை இல்லையின்னு
மனசுவிட்டுப் புலம்புறோமே!
–
நட்டுநட்டு வளர்த்தமரம்
நாள்பலவாய் வாழ்ந்தமரம்
வெட்டிவெட்டிச் சாய்த்துவிட்டு
வேதனையில் வாடுறோமே!
–
தப்பு நாங்க செஞ்சுபுட்டோம்
தாமதமா உணர்ந்துபுட்டோம்!
எப்பவுமே உன் தயவு
எங்களுக்கு வேணுமிங்கே!
–
ஊரெல்லாம் மரம்நட்டு
உனக்காகக் காத்திருக்கோம்!
நீர்நிலைகள் தூர்வாரி
நின்வரவைப் பார்த்திருக்கோம்!
–
நீரின்றிக் காய்ந்த நிலம்
நின்னாலே வளம் பெறவே
காரிருள்போல் மேகத்தைக்
கண்முன்னே காட்டிடுவாய்!
–
குடிப்பதற்கு நீர்தந்து
குடிகளை நீ காத்திடுவாய்!
படித்திருந்தும் தவறுசெய்த
பாவிகளை மன்னிப்பாய்!
–
நாவெல்லாம் வாழ்த்திடவே
நன்மழையே பெய்திடுவாய்!
பூவாலே பந்தலிட்டுப்
புகழ்பாடி வரவேற்போம்!
–
—————————
-நா.இராதாகிருட்டிணன், கடலூர்.
நன்றி-சிறுவர் மணி
Rammalar's Weblog 