Rammalar’s Weblog

—
பசி வந்தால் பத்தும் பறந்து போகும் என்று பலர் சொல்லிக் கேட்டிருப்பீர்கள். சிவாயநம என்னும் ஐந்தெழுத்து மந்திரத்தை ஓதினாலும் பத்தும் பறந்து போகும் என்பது சிவனடியார்களின் வாக்கு.

இதற்கு ஆதாரமாக அருணகிரிநாதர் எழுதிய திருப்புகழைச் சுட்டுகிறார்கள் அருளாளர்கள். திருப்புகழில் அருணகிரியார், `ஆவியில் ஐந்தை அபரத்தே வைத்தோதில்ஆவி ஈரைந்தை அகற்றலாம்’ என்கிறார்.

ஐந்தெழுத்து மந்திரமான சிவாயநம ஓதினால் ஆவி பத்தும் பறந்துவிடும் என்கின்றது திருப்புகழ். `ஆ’ என்னும் எழுத்தோடு பத்தைச் சேர்க்கும் போது, `ஆபத்து’ ஆகும். `வி’ என்னும் எழுத்துடன் பத்து சேர்க்கும் போது `விபத்து’ ஆகும். ஆபத்து உடலுக்கு வரும் துன்பத்தையும், விபத்து உயிருக்கு வரும் துன்பத்தையும் குறிக்கும்.

உடலுக்குப் பசி, நோய் போன்ற துன்பங்கள் நேர்கின்றன. உயிருக்குப் பிறப்பு, இறப்பு என்னும் துன்பங்கள் நேர்கின்றன. பிறப்பு, இறப்பு அற்ற பேரானந்தம் கிடைக்கும் என்பதே இதன் அர்த்தம்.
–
தமிழ் தி இந்து காம்

–

சிதம்பரத்தில் நடனமாடும் கோலத்தில் சிவன் காட்சி
அளிக்க குறிப்பிடத்தக்க இரு புராணக் கதைகள் உண்டு.
–
இடது பாதம் தூக்கி ஆடிய சிவன்
–
சிதம்பரத்தில் இருந்த முனிவர்கள் நான்கு வேதங்கள்
மற்றும் ஆறு சாத்திரங்களைக் கற்று அவற்றையே
மூலப் பொருளாகக் கொண்டிருந்தனர்.

சிவன் விஷ்ணுவையும் அழைத்துக் கொண்டு பூலோகம்
வந்தார். சிதம்பரத்தில் இருந்த முனிவர்களுக்கும்,
யோகிகளுக்கும் தங்களின் சிறப்பை உணர்த்த விரும்பினர்.
–
அழகிய பெண்ணாக மாறினார் விஷ்ணு.
பிச்சாடனர் ஆனார் சிவன். பெண்ணைக் கண்டு இளம்
முனிவர்களும், பிச்சாடனரைக் கண்டு முனி பத்தினிகளும்
மயங்கினர். இதனைக் கண்டு அதிர்ச்சி அடைந்த மூத்த
முனிவர்கள், முதலில் பிச்சாடனரை ஒழிக்க முற்பட்டனர்.
–
இதற்காக யாகம் வளர்த்தனர். யாகத்தின் விளைவாய்
வெளி வந்த மான், மழு, பூதம், அக்னி ஆகியவற்றை ஏவினர்.
இவற்றை வென்ற பிச்சாடனர், அனைத்தையும் தன்
உடைமை ஆக்கிக் கொண்டார். பின்னரே முனிவர்கள்
தம் தவறை உணர்ந்து இறை பொருளை வணங்கினர்.

முயலகன் தன்னைத் தூக்க, இடது பாதம் தூக்கி ஆடினார்
சிவன்.
இதுவே குஞ்சித பாதம் என்னும் தொங்கும் பாதம் ஆனது.
இத்திருநாளே ஆருத்ரா தரிசனமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.
–
நாணம் மேலிட்ட அம்பிகை
—————

அம்பிகைக்கும், ஹரனுக்கும் ஏற்பட்ட ஆடல் போட்டியில்
சித் சபையில் நின்று ஆடிய சிவ பெருமான், கீழே விழுந்த
குண்டலத்தை எடுத்து காதில் அணியக் காலைத் தூக்க,
நாணம் மேலிட்டதால் ஆட மறந்து அம்பிகை தலை
குனிந்தாளாம்.
நடன பிரியர் நடராஜர் வென்றார்.
அம்பிகை தில்லைக் காளியாக சிதம்பரத்தில் தனிக்
கோயில் கொண்டு
பக்தர்களுக்கு அருள்பாலித்து வருகிறாள் என்பது ஐதீகம்.

திருவாதிரையையொட்டி ஒவ்வொரு ஆண்டும் மார்கழி மாதம்
பஞ்ச மூர்த்திகள், சிவகாமி மற்றும் நடராஜர் ஆகியோருக்கு
சிறப்பு அலங்காரம் செய்யப்பட்டு ஆயிரங்கால் மண்டபத்தில்
இருந்து சித் சபைக்கு அழைத்துச் செல்வார்கள்.

இங்கு கூடி இருக்கும் ஆயிரக்கணக்கான பக்தர்கள்
முன்னிலையில் நடராஜரும் சிவகாமியும் முன்னும் பின்னும்
ஆடியாடிச் செல்வார்கள்.
இதுவே ஆருத்ரா தரிசனம். இதனைக் காணக் கண்கோடி
வேண்டும்.
–
—————————————
என். ராஜேஸ்வரி
தமிழ் தி இந்து காம்

–

மார்கழித் திங்கள் மதி நிறைந்த நன்னாள்,
திருவாதிரை நட்சத்திரத்தை ஒட்டியே வரும்.
–
தமிழில் இருபத்தேழு நட்சத்திரங்களைக் குறிப்பிடுகையில்,
திரு என்ற அடைமொழியோடு அழைக்கப்படும் நட்சத்திரங்கள்,
திருமாலுக்குரிய ஓணமும் சிவபெருமானுக்குரிய ஆதிரையும்
ஆகும். சிவபரம்பொருளை
–
ஆதிரையான் என்று முத்தொள்ளாயிரம் போன்ற மிகப்பழைய
நூல்கள் குறிப்பிடுகின்றன. தேவாரமும் “ஆதியன் ஆதிரையன்’’
என்று போற்றுகிறது.
மார்கழித் திருவாதிரையை முன்னிட்டுப் பத்து தினங்களுக்குப்
பெருவிழா நடைபெற்று வந்ததை, “மாயிரும் திங்கள் மறு நிறை
ஆதிரை விரிநூல் அந்தணர் விழவு தொடங்க’’ என்று வரும்
பரிபாடல் வரிகள் அறிவிக்கின்றன.
–
வடமொழியில் இந்த நட்சத்திரத்தை “ஆர்த்ரா” என்பர்.
இதன் பொருள், நனைதல் என்பதாகும். மார்கழிப் பனியில் அனைத்தும்
நனைகின்றன. பீடுடைய இந்த மாதத்தில் மக்களும் உதயத்தில் நீராடித்
திருக்கோயில் வழிபாடு செய்வது பண்டைக் காலம் முதலாகப்
பின்பற்றப்படுவதாகும்.
–
மார்கழியில் வழிபாடு செய்ய வேண்டுவதை மாணிக்கவாசகரின்
திருவெம்பாவை நமக்கு உணர்த்துகிறது.
‘கண்ணைத் துயின்று அவமே காலத்தைப் போக்காதே’ என்று
உபதேசிக்கிறது. விண்ணுக்கு ஒரு மருந்தாகவும், வேத விழுப்
பொருளாகவும், கண்ணுக்கு இனியவனாகவும் இருக்கும் பெருமானைப்
பாடி, உள்ளம் கசிந்து நெக்குருக வேண்டும் என்று நம்மை ஆற்றுப்
படுத்துகிறார் மாணிக்கவாசகர்.
–
நம்பிராட்டியையும் நம்பிரானையும்போல விளங்கும் பங்கயப்புனல் ஆடி,
சிவனே சிவனே என்று ஓலமிட வேண்டும் என்பார் அவர்.
இவ்வாறு சீதப்புனல் ஆடி, சிற்றம்பலம் பாடி, அருள் நிதி தர வரும் ஆனந்த
மலையாகக் காட்சி தரும் இறைவனைப் பரவினால், அவன் நமது
ஏதங்களை அறுத்து ஆண்டருள் புரிவான் என்று உணர்த்துகிறார்.
–
காரணாகமம், இத்திருவாதிரைத் திருநாளில் நடராஜப் பெருமானை
ஆராதிக்க வேண்டுவதைக் கூறுகிறது. ஆடல் வல்லானுக்கு ஆறு
நாட்களில் மட்டும் அபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது.

அவற்றில் சித்திரை, ஆனி, மார்கழி ஆகிய மாதங்களில் நட்சத்திரத்தை
ஒட்டியும், ஆவணி, புரட்டாசி, மாசி ஆகிய தினங்களில் சதுர்த்தசி திதியை
ஒட்டியும் தில்லையில் அபிஷேகங்கள் நடைபெறுவதை முன்னிட்டு,
ஏனைய சிவத்தலங்களிலும் நடைபெறுகின்றன.

அதில், தில்லையிலும் ஆவுடையார்கோயில் என வழங்கப்படும்
திருப்பெருந்துறையிலும் ஆனியிலும் மார்கழியிலும் பத்து நாள் உற்சவம்
விமரிசையாக நடைபெறுகிறது. இவ்விரு தலங்களும், மாணிக்கவாசகப்
பெருமானால் திருவாசகம் பாடப்பெற்றவை.
அதனால், அவருக்கும் சிறப்பு வழிபாடு உற்சவ தினங்களில்
நடைபெறுகின்றன.

–
–

–
மார்கழித் திருவாதிரைக்கு முன் பத்து நாட்களும், சன்னதியில்
திருவெம்பாவைப் பாடல்கள் மட்டுமே பாடுவது மரபு.
இதனை திருவெம்பாவை உற்சவம் என்றும் குறிப்பிடுவர்.
பிற திருமுறைப் பாடல்கள் திருக்காப்பு செய்யப்படும்.
மாணிக்கவாசகரது உற்சவத் திருமேனி, நடராஜர் சன்னதிக்கு எழுந்தருளப்
பெற்று, ஓதுவார்களால் திருவெம்பாவை விண்ணப்பம் செய்யப்பெறும்.
–
திருப்பெருந்துறையில் மார்கழித் திருவாதிரையன்று,
ஆலயப் பிராகாரத்தில் உள்ள குருந்த மரத்தடியில் நடைபெறும் உபதேசக்
காட்சி தனிச் சிறப்பு வாய்ந்தது. ருத்ராக்ஷ கிரீடம் தரித்த அர்ச்சகரின்
தோற்றம், மாணிக்கவாசகருக்கு ஆத்மநாதர் உபதேசம் செய்ததை
நினைவுபடுத்தி நம்மை மெய்மறக்கச் செய்யும்.
–
“சிவமாக்கி எனை ஆண்ட அத்தன் எனக்கு அருளியவாறு ஆர் பெறுவார்’’
என்ற திருவாசக வரிகள், நம் சிந்தையில் மீண்டும் மலரும்.
–
சிதம்பரத்தில் நடைபெறும் மார்கழித் திருவாதிரை உற்சவப் பத்து நாட்களிலும்,
மாணிக்கவாசகர் சிற்சபைக்கு முன்னர் சிவிகையில் எழுந்தருளுவார்.
திருவெம்பாவைப் பாடல் ஒவ்வொன்றும் பாடியதும் தீபாராதனை நடைபெறும்.
இருபத்தியோரு தீபாராதனைகளுடன் நடைபெறும் இந்நிகழ்ச்சியை,
மாணிக்கவாசகர் தீபாராதனை என்று குறிப்பது வழக்கம்.
–
பஞ்சமூர்த்திகள் வீதி வலம் வரும்போது, சோமாஸ்கந்தரை நோக்கி
வணங்கியபடியே மாணிக்கவாசகரும் எழுந்தருளுவார்.

–
–
மார்கழித் திருவாதிரைக்கு முன் தினம், விடியற்காலையில் சிற்சபையிலிருந்து
புறப்பட்டு நடராஜப் பெருமான், சிவகாம சுந்தரியுடன் தேருக்கு எழுந்தருளும்
காட்சி அற்புதமானது. கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீரை வரவழைக்கவல்லது.
தேரிலேயே அன்றைய உச்சிக்காலம், சாயரட்சை பூஜைகளும் தீபாராதனைகளும்
நடைபெறும். மீனவர்களின் மண்டகப்படியையும் நடராஜப் பெருமான்
ஏற்றருளுவார்.
–
தேரிலிருந்து ஆயிரங்கால் மண்டபத்துக்கு எழுந்தருளும் சுவாமி மற்றும்
அம்பாளுக்கு, ஏக கால லக்ஷார்ச்சனை சுமார் நூறு தீட்சிதர்களால் நடத்தப்
பெறும். இரவு சுமார் மூன்று மணி அளவில் தொடங்கும் அபிஷேகத்தைக் காண
ஆயிரக்கணக்கானோர் கூடியிருப்பர். ஆன் ஐந்தும் ஆடுவதை விரும்பும்
பெருமானுக்கு, குடம் குடமாகப் பல்வேறு அபிஷேக திரவியங்களால் அபிஷேகம்
நடைபெறும். நிறைவாகப் புஷ்பாஞ்சலி நடைபெற்று, தீபாராதனை காலை
ஏழு மணி அளவில் நடைபெறுகிறது. பஞ்சமூர்த்திகள் வீதி உலா வந்தவுடன்,
மதியம் சுவாமி நடனமாடியபடியே, தேவி உடன்வரப் பொன்னம்பலத்துக்கு
எழுந்தருளுவார்.
–
பஞ்ச நிருத்த சபைகளில் ஏனைய சபைகள் அமைந்துள்ள மதுரை
(வெள்ளி அம்பலம்), திருநெல்வேலி (தாமிர சபை), திருக்குற்றாலம்
(சித்திர சபை), திருவாலங்காடு (ரத்தின சபை) ஆகிய தலங்களிலும்
திருவாதிரை அபிஷேகம் மிகச் சிறப்பாக நடைபெறுகிறது.

மாணிக்கவாசகரால் பாடப்பெற்ற உத்தரகோசமங்கையில், திருவாதிரைக்கு
முன்தினம் நடராஜப் பெருமானின் திருமேனியிலிருந்து சந்தனக்காப்பு
களையப்பெறும். மறுநாள், அபிஷேகம் ஆனவுடன், ஆர்த்ரா தரிசனம்
நடைபெறுகிறது.

கோவைக்கு அருகிலுள்ள பேரூரிலும் திருவாதிரைத் திருநாள் விழா
மிகப் பிரபலமாக நடைபெறுகிறது.

திருப்புகலூரில் ஒருவரை ஒருவர் சந்தித்த திருஞானசம்பந்தரும்,
திருநாவுக்கரசரும் தமது ஆலய தரிசன அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து
கொள்ளும்போது, அப்பர் பெருமான், தான் திருவாரூரில் கண்ட
திருவாதிரைத் திருநாள் சிறப்பைப் பதிகமாகவே பாடி அருளினார்
என்று பெரியபுராணம் குறிப்பிடுகிறது.
–
தற்போதும் திருவாரூரில் இவ்வைபவம் மிகச் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்
படுகிறது. தியாகராஜப் பெருமானது திருவடி தரிசனம் காண அடியார்கள்
பெருமளவில் வருகை தருவதை இன்றும் காணலாம்.
–
திருஞானசம்பந்தர், திருமயிலாப்பூருக்கு எழுந்தருளி,
சிவநேசரது மகளான பூம்பாவையின் எலும்பை நோக்கியவாறு,
பதிகம் பாடி மீண்டும் அப்பெண்ணை உயிர்ப்பித்த வரலாற்றை
பெரியபுராணம் காட்டுகிறது.
–
அப்பதிகத்தில், “ஆதிரை நாள் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்’’
எனப் பாடுவதால், அத்திருநாள் பண்டைக்காலம் தொட்டே
கொண்டாடப்பட்டு வந்ததை அறியலாம்.
–
இவ்விழா சிறப்பாக நடைபெற அரசர்கள் மானியம் வழங்கிய செய்தியைக்
கல்வெட்டுகள் மூலம் அறிகிறோம். திருவெம்பாவை ஓத ராஜாதி ராஜன்
மானியம் வழங்கியதையும், திருவிடைமருதூர் கோயிலுக்கு ஆதிரை நாள்
விழாவுக்காக முதலாம் பராந்தகன் நிலம் அளித்ததையும், திருப்பனந்தாள்
அருணஜடேசுவரர் ஆலயத்தில் விஜயநகர மன்னன் அளித்த நிலக்
கொடையையும், சூலூர்பேட்டை நாகேசுவரர் கோயிலில் விஜயகண்ட
கோபாலதேவன் என்பவன் அளித்த நிபந்தம் பற்றியும் கல்வெட்டுகள்
அறிவிக்கின்றன.
–
தில்லையைக் காண முக்தி என்பார்கள். தில்லைச் சிற்றம்பலவன்
திருவடியைக் கண்ட கண் கொண்டு பிறிது ஒன்றையும் காண வேண்டுமோ
என்பார் அப்பர். அப்படிக் காண்பதாக இருந்தால், அதற்கென ஒரு பிறவியும்
எடுக்கலாம் என்பார் அவர். எனவே, ஆனந்த நடன தரிசனத்தை ஆதிரை
நாளன்று கண்ணுற்றுப் பிறவிப் பெருங்கடலை நீந்த வேண்டும் என்பதே
முன்னோர்கள் காட்டிய வழி.
——————————————–

சிவபாதசேகரன்
தினமணி

–

ஆர். செல்வராணி, பெரியகொல்லப்பட்டி: கணினியிலும், அலைபேசியிலும் முடங்கிப் போயிருக்கும் இன்றைய இளைய தலைமுறை சாகஸங்களில் ஆர்வம் காட்டுவதில்லையே?

–
வாலிப வயதில் செய்யக்கூடிய சாகஸச் செயல்களை ஒருவர் தவற விட்டுவிட்டால் வாலிபத்தின் மிக முக்கியமான ஓர் அம்சம் அவர் வாழ்வில் இல்லாமலேயே போய்விடும். துரதிஷ்டவசமாக இன்றைய இளைஞர்கள் வாலிபம் என்றாலே சுகத்தை தேடுவது மட்டுமே என்ற தவறான எண்ண ஓட்டத்துடன் இருக்கிறார்கள். இளமைப் பருவம் சுகங்களைக் தேடுவதற்கான நேரமல்ல. அது தீரச்செயல்களுக்கான நேரம். இவ்வயதைக் கடந்துவிட்டால் அந்தத் தீரச் செயல்களை ஒருபோதும் அதே இலகுவுடன் செய்ய இயலாது.

வி. வெங்கட்ராமன், செகந்திராபாத்: எனக்குத் தெரிந்த ஒருவர், தன் குழந்தைக்கு அறிவுத்திறன் வளரும் என்று செஸ் விளையாட்டை பயிற்றுவித்தார். ஆனால் அந்தக் குழந்தைக்கு அதில் ஈடுபாடே வரவில்லை என்று சொல்கிறார். இந்த முரண்டாடு ஏன்?

–
என் குழந்தை செஸ் விளையாட்டு வீரர் ஆகவேண்டும்? என்பது உங்களது கனவானால் உங்கள் கனவை குழந்தை மீது திணிப்பதுதான் நீங்கள் செய்யக்கூடிய மிகப் பெரிய தவறு. அவர்களுக்கு அவ்விளையாட்டு பிடித்திருந்தால், தானாகவே அதில் ஆர்வம் காட்டுவார்கள். செஸ்ஸின் மூலம் மட்டுமே ஒருவருடைய அறிவு வளரவேண்டும் என்று அவசியம் இல்லை. இன்னும் சொல்லப் போனால் செஸ் ஒரு குறிப்பிட்ட நோக்கத்தினாலான வளர்ச்சியை மட்டுமே வழங்கும். மூளையின் முழுமையான வளர்ச்சிக்கு மிக அதிகமான உள்ளீடுகள் தேவை. உங்கள் குழந்தை தோட்டத்தில் அல்லது பாதுகாப்பான வனப்பகுதியில் ஓடியாடி விளையாடும் வாய்ப்பை ஏற்படுத்துங்கள். பல வகையான இலைகளை திரட்டச் சொல்லுங்கள். வகை வகையான பூச்சிகளை, மரங்களைக் கணக்கிடச் சொல்லுங்கள். இவ்விதத்தில் அவன் தன்னுடைய உடலையும், மனதையும் மிக அற்புதமாகப் பயன்படுத்துவான். இன்றைய குழந்தைகள் உடலளவில் குறைவாகச் செயல்படுகிறார்கள். வெளியே விளையாடக்கூட செல்வதில்லை. ஒரு குழந்தை தன் உடலையும் மனதையும் ஒருசேர பயன்படுத்துவது அவனுடைய வளர்ச்சிக்கு மிகமிக அவசியம். உங்களுக்கு உங்கள் குழந்தையின் வளர்ச்சி முக்கியமா அல்லது செஸ் முக்கியமா என்பதை நீங்கள்தான் முடிவு செய்ய வேண்டும்.
–
சு. ஆறுமுகம், கழுகுமலை: இந்தியா பக்தி மார்க்கத்தில் பெயர் பெற்றுள்ளது. ஆனால் வேறெங்கும் இல்லாத ஏழ்மை, துன்பங்கள் இங்குதானே நிலவுகின்றன. இது ஏன்?

–
பொருள் சார்ந்த உலகம் என்று பார்க்கும் போது, தற்போது பல கலாசாரங்கள் இந்தியாவைவிட நன்றாகவே சாதித்திருக்கின்றன. அவை பொருள் தொடர்பான விதிகளுடன் ஒத்திசைவாக இருப்பதால் நன்றாகப் பொருளீட்டுகின்றன. ஆனால் அந்தக் கலாசாரங்களில் மக்கள் உள்நிலையில் படும் துன்பங்களைச் சொல்லி மாளாது. ஏனெனில், அவர்கள் உள்நிலைக்கான விதிகளுடன் ஒத்திசைவாக இல்லை. நாம் ஏழைகளாக இருப்பது நம்முடைய பக்திநாட்டம் காரணமாக இல்லை. உள்சூழ்நிலை அல்லது வெளிசூழ்நிலை இரண்டையுமே முறையாகக் கையாளாததால்தான். இன்று நம் தேசத்தில் வெற்றுப் பேச்சுக்களே மிகுதியாகிவிட்டன. செயல் குறைந்துவிட்டன. இச்சமயத்தில், குறிப்பாக பொருளாதார மேன்மையின் விளிம்பில் நாம் இருக்கும் இச்சமயத்தில், சரியான திசையை நோக்கி செயல்பட வேண்டியது மிகவும் அவசியம்.
–
ஜி. குப்புசாமி, சங்கராபுரம்: ஒருவர் ஞானோதயமடைந்து முக்தி அடைவதை விட, மீண்டும் பிறந்து மனிதகுலத்திற்கு சேவை செய்தால் என்ன?

–
எந்த விஷயமாக இருந்தாலும் அது உங்கள் விருப்பப்படி நடப்பதாக நினைத்துக் கொள்கிறீர்கள். நீங்கள் உங்கள் விருப்பம் என்று எதனை நினைக்கிறீர்களோ அதுகூட நீங்கள் கட்டுண்டிருக்கும் நிர்பந்தங்களின்படியே நடக்கிறது. நீங்கள் மட்டுமல்ல, இன்றைய சமூகமே பெரும்பாலும் நிர்ப்பந்தத்தினால் மட்டுமே இயங்கி கொண்டிருக்கிறது. வாழ்க்கை உங்கள் வாட்டும்போது முக்தியைப் பற்றி பேசுகிறீர்கள். முக்தி கிடைக்காதா என ஏங்குகிறீர்கள். வாழ்க்கை சுகமாக இயங்கும்போது, மீண்டும் மீண்டும் பிறந்து வந்து மனிதகுலத்திற்கு சேவை புரிய வேண்டும் என்கிறீர்கள். இதுமனித மனத்தின் நிலையற்ற குணம். நீங்கள் மீண்டும் பிறந்து வந்து சேவை செய்யவேண்டும் என நினைப்பது எதனால்? இப்போது உயிருடன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் போதே உங்களுடைய சேவையை துவங்கலாமே? அடுத்த ஜென்மம் வரை காத்திருக்க தேவையில்லையே.

-=

நன்றி- குமுதம் பக்தி

சூரியமான முறையில் கணிக்கப்படும் தமிழ் காலக் கணிப்பு முறைப்படி ஆண்டின் ஒன்பதாவது மாதம் மார்கழி ஆகும். சூரியன் தனு இராசியுனுள் புகுந்து அதைவிட்டு வெளியேறும் வரையிலான 29 நாள், 20 நாடி, 53 விநாடி கொண்ட கால அளவே இம் மாதமாகும். வசதிக்காக இந்த மாதம் 29 நாட்களை உடையதாகக் கொள்ளப்படும்.

 

மார்கழியின் சிறப்பு

திருப்பாவை பன்னிரண்டு வைணவ ஆழ்வார்களில் ஒருவரான ஆண்டாள் பாடிய நூல் ஆகும். இது 30 பாடல்களால் ஆனது. வைணவப் பக்தி நூல்களின் தொகுப்பான நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தத்தின் 473 தொடக்கம் 503 வரையுள்ள பாடல்கள் திருப்பாவைப் பாடல்கள் ஆகும். தமிழ் நாட்டில் மார்கழி மாதத்தில் கன்னிப் பெண்கள் பாவை நோன்பு நோற்றனர். இதன் போது விடியு முன்பே எழும் கன்னியர் பிற பெண்களையும் துயில் எழுப்பிக்கொண்டு ஆற்றில் நீராடி இறைவனைத் துதித்து வழிபடுவர். இதனைப்  பின்னணியாகக் கொண்டு எழுந்ததே இந் நூல்.

-http://sakthistudycentre.blogspot.com

பல்லவம் என்றால் துளிர். போதம் அல்லது போத்ரம் என்றாலும் துளிர் என்றே அர்த்தம். அச்வத்தாமாவிடம் ஒரு வனத்திலே தேவ ஸ்த்ரீ ஒருத்தி ஒரு பிள்ளையைப் பெற்றாள் என்றும், அதைத் துளிர்ப் படுக்கையிலே போட்டுவிட்டு தேவலோகம் போய்விட்டாள் என்றும், அந்தப் பிள்ளைதான் துளிரில் வளர்ந்ததால் ‘பல்லவன்’ என்று பெயர் பெற்று ராஜாவாக ஆட்சிக்கு வந்தான் என்றும் கதை இருக்கிறது.

தெலுங்கு தேசத்தில் அமராவதி என்ற இடத்திலுள்ள சிம்மவர்ம பல்லவனின் சமஸ்க்ருதக் கல்வெட்டில் இந்தக் கதை விரிவாகச் சொல்லியிருக்கிறது. அரக்கோணத்திற்கு ஏழெட்டு மைலிலுள்ள வேலூர் பாளையம் என்கிற இடத்தில் அகப்பட்ட மூன்றாவது (விஜய) நந்தவர்மாவின் தாமிர சாசனத்திலும் இந்தக் கதை குறிப்பிட்டிருக்கிறது. அச்வத்தாமா பாரத்வாஜ கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த பிராம்மணர். அவருடைய பிதாவான துரோணாசார்யாருக்கு பாரத்வாஜர் என்றே ஒரு பெயர். பல்லவ ராஜாக்கள் தங்களை பாரத்வாஜ கோத்திரக்காரர்களாகவே சாசனங்களில் சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.

பல்லவ ராஜாக்களே சாசனங்களில் இப்படியெல்லாம் சொல்லிக்கொண்டாலும், பழைய தமிழ் இலக்கியங்களிலிருந்து ஆராய்ச்சி பண்ணித் தமிழபிமானிகள் பல்லவர்களின் ‘ஆரிஜின்’ (தோற்றுவாய்) பற்றி வேறே ஒரு கதை சொல்கிறார்கள்.

நாகப்பட்டினத்துச் சோழ ராஜா ஒருத்தனுக்கு நாக கன்னிகையிடம் ஒரு பிள்ளை பிறந்தது. அவள் தொண்டைக் கொடியைச் சுற்றி அந்தக் குழந்தையை சமுத்திரத்தில் மிதக்க விட்டுவிட்டாள். அதுதான் கரையேறித் தொண்டைமான் என்ற பல்லவ ராஜா ஆயிற்று என்று இந்தக் கதை. காஞ்சி மண்டலத்துக்கே தொண்டை மண்டலம் என்று பெயர்.

நந்திவர்மா வைகுண்டப் பெருமாள் கோயில் கட்டினான். அதற்குப் ‘பரமேச்வர விஷ்ணுக்ருஹம்’ என்றே பழைய பெயர். விஷ்ணுவின் க்ருஹம், ஆனால் பரமேச்வரனின் பேரில் இருக்கிறது என்கிறபோதே, சைவ, வைஷ்ணவ ஒற்றுமை தெரிகிறது. ஆனால் இங்கே ‘பரமேச்வரன்’ என்பது கோயில் கட்டிய நந்திவர்மாவின் இன்னொரு பெயரை வைத்துத்தான்.

ராஜராஜன் கட்டியது ராஜராஜேச்சுரம், கங்கை கொண்ட சோழன் கட்டியது கங்கை கொண்ட சோழீச்சுரம் என்கிற மாதிரி பரமேச்வரப் பல்லவ மல்லனான நந்திவர்மா கட்டிய வைகுண்டப் பெருமாள் கோயில் அவன் பெயரிலேயே பரமேச்வர விண்ணகரம் ஆயிற்று.

கைலாசநாதர் கோயில் சிற்பங்கள் புராண சம்பந்தமானவையாகப் பிரசித்தி பெற்றிருக்கின்றன. வைகுண்டப் பெருமாள் கோயில் சிற்பங்களோ சரித்திர சம்பந்தத்தினால் முக்கியத்துவம் பெற்றிருக்கின்றன.

ராஜசிம்மன் ரொம்பவும் பேர் புகழோடு ஆட்சி செய்துவிட்டுக் காலகதி அடைந்த பின் ராஜ்யத்தில் ஒரேயடியான குழப்ப நிலை உண்டாயிற்று. சாளுக்கிய ராஜாவான விக்ரமாதித்தன் காஞ்சிபுரத்தின்மீது படையெடுத்து வந்து அதைக் கைப்பற்றிக்கொண்டான்.

ராஜசிம்மனுடைய பிள்ளையும் ஒரு பரமேச்வர வர்மாதான். அவன் ரொம்பவும் ஸ்வல்ப காலமே ஆட்சி பண்ணிவிட்டு, சந்ததி இல்லாமலே இறந்து போய்விட்டான். தலைப் பிள்ளைக்குப் பட்டம் என்ற நம்முடைய Primogeniture வழக்கப்படிப் பல்லவ வம்சத்தில் சிம்ம வர்மாவுக்கு அப்புறம் சிம்மவிஷ்ணு வழியாக ராஜசிம்மனின் பிள்ளைவரை போன நடுக்கிளை அதோடு முடிந்துபோயிற்று.

அப்புறம் அதன் பக்கக் கிளைகளில் ஒன்றில் வந்த கோத்திர தாயாதியான ஹிரண்யவர்மா என்பவனிடம் பல்லவ ராஜ்யத்தின் முக்கியஸ்தர்கள் தூது போய் கேட்டுக்கொண்டு, அவனுடைய பிள்ளையான இன்னொரு பரமேச்வர வர்மாவுக்கு ராஜ்ய பட்டாபிஷேகம் பண்ணினார்கள். அவன்தான் நந்திவர்ம பல்லவ மல்லன் என்று பெயர் வைத்துக்கொண்டு அறுபது வருஷத்திற்குமேல் ஆட்சி நடத்தினான். அவனுடைய இன்னொரு பெயரில் அமைக்கப்பட்ட பரமேச்வர விண்ணகரமாகிய வைகுண்டப் பெருமாள் கோயிலில் இதைப் பற்றிய கல்வெட்டு இருக்கிறது.

இப்படி எழுத்திலே வெட்டியிருப்பதைவிட முக்கியமாக இந்தக் கோயிலுக்கு என்ன சரித்திர பிரசித்தி என்றால், மஹாவிஷ்ணுவிலிருந்து ஆரம்பித்து பிரம்மா வழியாகப் பல்லவ ராஜாக்கள் அத்தனை பேரின் வம்சாவளிக் கதைகளையும், இந்தக் கோயிலைக் கட்டினவர் வரை, சிற்ப வரிசைகளில் வடித்துக்காட்டியுள்ள ஒரு மண்டபம் அங்கே இருப்பதுதான்.

சரித்திர முக்கியத்துவம் மட்டும்தான் என்றில்லாமல் மத சம்பந்தமான விசேஷமும் அந்தக் கோயிலுக்கு உண்டு. இங்கே மூன்று அடுக்குகளாக சந்நிதிகளை அமைத்து, பெருமாளின் நின்ற திருக்கோலத்தைக் கீழ் தளத்திலும், இருந்த (உட்கார்ந்த) திருக்கோலத்தை நடுத் தளத்திலும், கிடந்த (சயனித்த) திருக்கோலத்தை மேல் தளத்திலும் அமைத்திருக்கிறது.

‘அஷ்டாங்க விமானம்’ என்பதாகப் பொதுவாகச் சொல்லப்படுகிற ஆகம விதிகளின்படி இப்படிப் பல அடுக்குகளில் ஆலயம் நிர்மாணிப்பது ரொம்பவும் அபூர்வமே. பாண்டி நாட்டில் திருக்கோட்டியூரிலுள்ள பெருமாள் கோயில், மதுரையிலேயே கூடலழகர் கோயில், காஞ்சி வைகுண்டப் பெருமாள் கோயில், இதைக் கட்டிய நந்திவர்மனின் பிள்ளையான தந்திவர்மன் காஞ்சிக்கு சமீபத்திலுள்ள உத்திரமேரூரில் கட்டிய சுந்தர வரதப் பெருமாள் கோயில் ஆகிய நாலில்தான் இந்த அமைப்பு இருப்பதாகத் தெரிகிறது.

நந்திவர்ம பல்லவ மல்லன் திருமங்கையாழ்வாரின் காலத்தில் இருந்தவன் என்று தெரிகிறது. அவனைத் தம்முடைய பாசுரத்தில் குறிப்பிட்டு அவர் பாடியிருக்கிறார்.

இந்த ஆழ்வாரிலிருந்து குரு, சிஷ்ய சமாசாரமாக, சிஷ்யனுக்காக ஸ்வாமியையே, ‘இப்படிப் பண்ணு, அப்படிப் பண்ணு’ என்று சொல்லித் தாம் சொன்னவண்ணம் செய்ய வைத்தவர் திருமழிசையாழ்வார். அவர் காஞ்சீபுரத்திலே ஒரு பெருமாள் கோயிலில் வாசம் பண்ணிவந்தாரென்று சொல்லி அது எந்தக் கோயில் என்று சொல்வதில்தான் இருந்தேன். காஞ்சியிலுள்ள பதினாலு திவ்ய தேசங்களுக்குள் அவர் இருந்தது திருவெஃகா என்பதிலாகும்.

தெய்வத்தின் குரல் (ஐந்தாம் பகுதி)

தமிழ் தி இந்து காம்

வைகுண்ட ஏகாதசி இரவில் பரமபதம் விளையாடுவார்கள்.
இதில் எட்டு ஏணிகளும் எட்டு பாம்புகளும் உண்டு.

இதில் ஒன்பது சோபனங்கள் என்ற படிகள் உள்ளன.
முதல் ஐந்து படிகளான விவேகம், நிர்வேதம், விரகதிரு பீதி,
பிரசாத ஹேது ஆகிய படிகளை

பக்தன் முயற்சியுடன் தாண்ட வேண்டும்.
அடுத்த நான்கு படிகள் தாண்ட பரந்தாமன் கருணை
கிடைக்கும். அதனால் எளிதில் உக்கிரமரனம்,
அர்ச்சி ராத்திரி, திவ்ய தேசப்பிராப்தி, பிராப்தி என்ற
நான்கு படிகளைக் கடந்தால் பரமபதம் அடையலாம்.

வைகுண்ட ஏகாதசி விரதம் இருந்து பரந்தாமனை வழி
பட்டால் இந்த பிராப்தி கிடைக்கும்; மறுபிறவி இல்லை.

அன்று பட்டினி இருந்து, ஹரியின் நாமத்தை ஜெபித்து,
நாராயணீயம், ஸ்ரீமத் பாகவதம், ஏகாதசி மகிமை,
புருஷசூக்தம் போன்றவற்றைப் பாராயணம் செய்தால்
அளவற்ற பயன் பெறலாம்.

ஏகாதசி நாள், அதற்கு முதல் நாள், மறுநாள் ஆகிய
மூன்று நாட்களும் விரதமிருந்து, கண்விழித்து பெருமாளை
வழிபட்டு துவாதசி பாரணை செய்ய வேண்டும்.

துவாதசியன்று நெல்லிக்காய், சுண்டைக்காய், அகத்திக்
கீரையை உணவில் சேர்த்துக்கொள்வது நல்லது.

மாதத்திற்கு இருமுறை வரும் எல்லா ஏகாதசிகளிலும்
கூட விரதம் இருக்கலாம். முடியாவிடில் மார்கழி வைகுண்ட
ஏகாதசி விரதம் கடைப்பிடித்தால் மகாவிஷ்ணு மகிழ்வுடன்
சொர்க்கத்தில் இடம் தருவார்.

இவ்விரதம் இருப்பதால் சகல பாக்கியங்களும் கிடைக்கும்.
கல்வி, பதவி, புத்திர பாக்கியம் கிட்டும். நம் விருப்பங்கள்
அனைத்தும் நிறைவேறும். பாவம் விலகும். மறுமையில்
சொர்க்கம் கிட்டும். எட்டு வயது முதல் 80 வயது வரை
இவ்விரதத்தை ஆண்- பெண் இருபாலரும் கடைப்பிடிக்கலாம்.
–
——————————
நன்றி- நக்கீரன்